Ο Χρυσοκέφαλος είναι μικρό χωριό σε απόσταση 4 χιλ. από το Κάτω Νευροκόπι και βρίσκεται σε υψόμετρο 578μ. Το κλίμα του χωριού ηπειρωτικό. Τον χειμώνα η θερμοκρασία έχει αγγίξει εώς και τους -27 βαθμούς, ενώ το καλοκαίρι ήπιο και δροσερό.

Αρχικά στο χωριό είχε δοθεί το όνομα Βούλκοβο από τη σλαυϊκή λέξη Βολκ=λύκος, καθώς πολλές φορές οι αγέλες λύκων που ζούσαν στην περιοχή προξενούσαν ζημιές στις περιουσίες των κατοίκων. Στη συνέχεια, δόθηκε στο χωριό το όνομα Χρυσοκέφαλος, προς τιμήν του Μητροπολιτικού ναού της Παναγίας Χρυσοκεφάλου στην Τραπεζούντα. Οι κάτοικοι χτίσαν στο χωριό την ομώνυμη εκκλησία που υπάρχει ακόμη και τώρα και γιορτάζεται με πανύγηρι που διοργανώνουν οι κάτοικοι κάθε Σεπτέμβριο.

Οι κάτοικοί του πρόσφυγες από τον Πόντο, την Θράκη και τη Μ. Ασία. Από το 1923 έως και το 1933 εγκαταστάθηκαν στο Χρυσοκέφαλο περίπου 200 οικογένειες, οι περισσότερες από αυτές προερχόμενες από τον Πόντο και συγκεκριμένα από την Τραπεζούντα. Οι κάτοικοί του ασχολήθηκαν κυριώς με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Αναπτύχθηκαν κατά πολύ η παραγωγή καπνού, πατάτας, φασολιών και δημητριακών.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής οδήγησε πολλές Χρυσοκεφαλιώτικες οικογένειες να εγκαταλέιψουν το χωριό και να εγκατασταθούν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Περισσότερες από 100 οικογένειες έχουν εγκατασταθεί στην Θεσσαλονίκη και έχουν δημιουργήσει τον Σύλλογο Απανταχού Χρυσοκεφαλιωτών στην Άνω Ηλιούπολη.

Ο πληθυσμός του χωριού πλέον έχει μειωθεί αισθητά.Σήμερα κατοικούν στο χωριό περίπου 150 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία είναι μεγάλης ηλικίας.Παρόλα αυτά,ο φυσικός πλούτος της περιοχής και η ιστορία του χωριού προσελκύει τόσο επισκέπτες όσο και τους ίδιους τους Χρυσοκεφαλιώτες που πλέον ζουν σε άλλες περιοχές.