Για τον εξοπλισμό των Οχυρών το ΓΕΣ αποφάσισε καταρχάς να χρησιμοποιηθεί ο υπάρχον εξοπλισμός εκστρατείας που αφενός ήταν η πιο οικονομική λύση αφετέρου σε αυτόν είχε ήδη εκπαιδευτεί το στράτευμα.

Στο πλαίσιο αυτό υπήρξαν αρκετές ελληνικές πατέντες και πολλές φορές το υλικό όχι μόνο δεν ήταν υποδεέστερο του αρχικού αλλά καλύτερο και λειτουργικά αρτιότερο. Για παράδειγμα έγιναν ανταλλακτικά οπλικών συστημάτων στα οχυρά που κατασκευάστηκαν ειδικά, ενώ λόγω της έλλειψης αντιαρματικών ναρκών χρησιμοποιήθηκαν βλήματα του πυροβολικού που είχαν μετατραπεί σε νάρκες. Υπήρχαν διαθέσιμα 166 πολυβόλα Μαξίμ υδρόψυκτα και 2000 πολυβόλα Σαίντ-Ετιέν αερόψυκτα.

Τα 166 πολυβόλα Μαξίμ διατέθηκαν για τα οχυρά Λίσσε και Βώλακος και στα υπόλοιπα δόθηκαν τα πολυβόλα Σαίντ-Ετιέν. Πολλά πυροβόλα τροποποιήθηκαν από τους Έλληνες τεχνικούς για να είναι πιο κατάλληλα για τον πόλεμο εντός των οχυρών. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης όλμοι, βομβιδοβόλα, V.B., ενώ οι άνδρες είχαν τουφέκια Μάνλιχερ και Λέμπελ, αμυντικές χειροβομβίδες και μικρό αριθμό χαλύβδινων γοργύρων πάχους 21 χιλιοστομέτρων. Για αντιαρματική άμυνα αγοράστηκαν 25 αντιαρματικά πυροβόλα από Γερμανικό εργοστάσιο Ραϊνμετάλ, τα οποία τοποθετήθηκαν στα οχυρά εντός σκεπάστρων. Αντιαεροπορικά πολυβόλα χρησιμοποιήθηκαν από το στρατό εκστρατείας.

Η Σιβιτανίδειος Σχολή είχε άμεση συμμετοχή επίσης, καθώς στα εργαστήρια της το 1940 γινόταν η μετατροπή και επισκευή οπλισμού από τα ιταλικά λάφυρα της Βορείου Αφρικής, τα οποία έστελναν οι Άγγλοι στην Ελλάδα. Μεγάλο τμήμα αυτού του οπλισμού χρησιμοποιήθηκε από τους Μαχητές των Οχυρών.

Ο μικρός στρατός των οχυρών περιλάμβανε και επιπλέον ειδικότητες, όπως χειριστές αντιαρματικών πυροβόλων των 37, πυροβόλων πλαγιοφυλάξεως, αντιαεροπορικών πυροβόλων, χειριστές των υπόγειων τηλεφωνικών γραμμών, πυροβολητές 6 δακτύλων, πυροβολητές των 120 και 105 Κρούπ. Το 1940 έγιναν ασκήσεις εκτεταμένης διάρκειας για τη λειτουργία των Οχυρών σε πραγματικές συνθήκες πολέμου. 

Τα οχυρά απέσπασαν τα ευμενέστερα σχόλια των Γάλλων και των Άγγλων που ξεναγήθηκαμ σε αυτά κατά τη διάρκεια της κατασκευής τους, αλλά και των Γερμανών μετά την εισβολή, οι οποίοι δήλωσαν ότι ο Βουλγαρικός στρατός θα ήταν αδύνατο να εισέλθει μόνο του.

Η γραμμή υπερφαλαγγίστηκε κατά τη Γερμανική εισβολή τον Απρίλιο του 1941 όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα από την Γιουγκοσλαβία. Οι ελληνικές δυνάμεις που υπερασπίζονταν τη γραμμή αντιστάθηκαν κατά τη Μάχη των Οχυρών.

Το καθένα από τα οχυρά αυτά έχει και την ιστορία του, τη γενναία αντίσταση των υπερασπιστών του. Πολλά οχυρά έμειναν απόρθητα και παραδόθηκαν στις 10 Απριλίου μετά την υπογραφή του σχετικού Πρωτοκόλλου Συνθηκολόγησης στις 9 Απριλίου 1941.