Η κρατική παρέμβαση είναι επιτακτική

Για αρκετές ημέρες φέτος το φθινόπωρο, βοήθησα φίλους και συγγενείς στην συγκομιδή της πατάτας.

Η χρονιά ήταν σχετικά καλή όσο αφορά την παραγωγή. Δυστυχώς όμως οι τιμές όχι μόνο δεν είναι ικανοποιητικές, αλλά παρουσιάζουν και συνεχή πτώση.Η κρίση χτυπάει τη ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας και εντυπώνεται για άλλη μια φορά με φόβο στο συλλογικό υποσυνείδητο της περιοχής.

Ο αγώνας των νέων αγροτών να μείνουν και να καλλιεργήσουν στον ακριτικό αυτό τόπο, αποτελεί ύμνο στη μάχη της επιβίωσης των οικογενειών τους, αλλά και στην ύπαρξη της ελληνικής μεθορίου. Οι παραγωγοί πουλάνε 10-20 λεπτά, ενώ οι τιμές για τον καταναλωτή μπορεί να ξεπερνάνε και το ένα Ευρώ. Και σαν να μην έφτανε το πρόβλημα των τιμών, τα τελευταία χρόνια ανέκυψε και μάλιστα με εντεινόμενο βαθμό και το ζήτημα της διαλογής.

Ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής απορρίπτεται διότι η εμφάνιση του προϊόντος δεν ικανοποιεί τις ανάγκες του σύγχρονου marketing. Η κατάσταση θυμίζει ΄΄Τα σταφύλια της οργής ΄΄ του νομπελίστα Στέινμπεκ, ενός βιβλίου που περιγράφει το δράμα των αγροτών στην Αμερική της Μεγάλης Ύφεσης.

Η κρατική παρέμβαση είναι επιτακτική. Δεν μπορεί το κράτος να χρηματοδοτεί γήπεδα, να κρατικοποιεί τράπεζες, και να εγκαταλείπει στο έλεος του Θεού παραγωγούς και καταναλωτές, ιδιαίτερα μάλιστα την περίοδο αυτή των συνεχόμενων μεγάλων κρίσεων.Το φθινόπωρο του 2017 είχα γράψει ένα άρθρο για το θέμα https://infognomonpolitics.gr/2017/10/blog-post_343-6/ με την αξιοποίηση των στατιστικών στοιχείων του Γραφείου της Εurostat της ΕΕ.

του Γεώργιου Μουρουζίδη