Ο Όρβηλος ….. εξιτάρει τις αισθήσεις μας !!!
Διασχίζοντας την κοιλάδα Γρανίτη, το βουνό που αντικρίζεις στο βάθος, εκεί που δύει ο ήλιος, είναι ο Όρβηλος. Λέγεται πως το όνομα του βουνού, προέρχεται από τις λέξεις, όρος και βήλος = ουρανός. Βήλος στην ελληνική μυθολογία, είναι και ο ένας από τους δίδυμους γιους της Νύμφης Λιβύη. Τον Βήλο τον απέκτησε η Νύμφη, με τον Ποσειδώνα.
Το βουνό αναφέρεται από τον Ηρόδοτο (5ο π.Χ.) και αργότερα από τον Αρριανό (2ο μ.Χ.) στην περιγραφή της πορείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κατά την εκστρατεία του εναντίον των Τριβαλλών : «… ορμηθέντα δη (Αλέξανδρον) εξ Αμφιπόλεως εμβαλείν ες Θράκην την των αυτονόμων καλουμένων Θρακών, Φιλίππους πόλιν εν αριστερά έχοντα και τον Όρβηλον το όρος …».
Το μέγιστο υψόμετρο 2.914 μ. βρίσκεται εντός Βουλγαρίας, ενώ στην Ελληνική πλευρά και ακριβώς πάνω στη μεθόριο ανυψώνεται η κορυφή του Τσολιά, με ύψος 2.212 μέτρα.
Ό Όρβηλος βρίσκεται στα σύνορα των νομών Δράμας και Σερρών, ενώ εξαπλώνεται και πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας προς την πλευρά της Βουλγαρίας, αποτελώντας το νοτιότερο βουνό της οροσειράς του Πιρίν. Συνδέεται στα ανατολικά με τις δυτικές απολήξεις του Φαλακρού (2.232 μ.) και νότια με το Μενοίκιο Όρος (1.963 μ).
Ένα μεγάλο βουνό που ξεχωρίζει για την σπάνια χλωρίδα και την πλούσια πανίδα που φιλοξενεί. Ο Όρβηλος είναι άγριος και μαγευτικός, είναι κοντά μας και συνάμα μακριά μας. Ένα βουνό που μας καλεί να το ζήσουμε, να το ανακαλύψουμε, να το γευτούμε, να καθρεφτιστούμε στα καθαρά νερά του και να ξεμουδιάσουμε τις αισθήσεις μας.
Μύθοι και θρύλοι είναι συνδεδεμένοι με τον Όρβηλο. Στην τοπική λαϊκή παράδοση χαρακτηρίζεται ως το “αλύπητο βουνό”, αφού έχει συνδεθεί με διάφορους θρύλους, αναφορικά με θανάτους ανθρώπων που εκτέθηκαν στις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες των παγωμένων χειμωνιάτικων νυχτών.
Τα αποψιλωμένα αλπικά λιβάδια του Όρβηλου, δεσπόζουν πάνω από τα χαλάσματα του Ακρινού και πάνω από τα κρυστάλλινα νερά της λίμνης του Καταφύτου.
Από της παρυφές του πηγάζει ο Κρουσοβίτης ποταμός, ο οποίος μαζί με το Μυλόρεμα και το Καρβουνόρεμα, σχηματίζουν, το μεγάλο ποτάμιο σπήλαιο του κόσμου, το σπήλαιο Αγγίτη (Μααρά).
Στην περιοχή υπάρχουν δάση από μακεδονική ελάτη, ενώ κοντά στις γυμνές κορυφές υπάρχουν διάσπαρτα ρόμπολα (λευκόδερμη πεύκη). Άλλα είδη είναι η οξιά, η μαύρη πεύκη, η δασική πεύκη, η οστρυά, ο φράξος και διάφορα είδη από βελανιδιές. Η απουσία βόσκησης δημιουργεί υποαλπικές περιοχές με ψηλά χορτολίβαδα. Στο βουνό φυτρώνουν πολλά σπάνια αγριογαρύφαλλα, η γλαδιόλα , η αγριοπασχαλιά, η αγριοτριανταφυλλιά, η καμπανούλα, οι ορχιδέες, η βιόλα, κλπ…
Η ορνιθοπανίδα της περιοχής είναι επίσης πολύ πλούσια, εδώ ζουν χρυσαετοί, γερακαετοί και φιδαετοί. Κοντά στο παρόχθιο δάσος του ποταμού Κρουσοβίτη κάνουν τις φωλιές τους οι μαυροπελαργοί. Συχνά εμφανίζονται και όρνια που έρχονται από το Πιρίν και στα ψηλότερα σημεία του ζουν ακόμα οι πετροπέρδικες. Ο Όρβηλος είναι το δυτικότερο σημείο της χώρας μας, που ζει ο σπάνιος καρυοθραύστης. Άλλα είδη του Όρβηλου είναι η μπεκάτσα, το ορτύκι, η φάσσα, το τρυγόνι, ο κούκος, ο μπούφος, η κουκουβάγια, ο μελισσοφάγος, το αηδόνι, ο καστανολαίμης, η τσίχλα, η κίσσα, το κοράκι, ο δεντροσπουργίτης, κλπ…
Από τα αμφίβια στον Όρβηλο συναντάει κανείς σαλαμάνδρες, φρύνους, βάτραχους, χελώνες, κονάκια, τυφλίτες, σαύρες, λαφιάτες, κεχρίτες, νερόφιδα, σαΐτες, αγιόφιδα, σπιτόφιδα, οχιές και σπάνιους αστρίτες..
Άλλα θηλαστικά είναι τα ζαρκάδια, οι αγριόγατες, οι αλεπούδες, τα δασοκούναβα, οι νυφίτσες, οι αγριόχοιροι, οι λαγοί, οι ασβοί, οι σκίουροι και διάφορα είδη από νυχτερίδες.
Ο Όρβηλος θεωρείται ένας κορυφαίος προορισμός για τους λάτρεις των πεταλούδων και κάθε χρόνο τον επισκέπτονται πολλοί φυσιολάτρες που ψάχνουν για σπάνια λεπιδόπτερα.
Η γεωγραφική θέση του βουνού και η σχετική απομόνωση το κατατάσσει σε πολύ σημαντικό πέρασμα για τον λύκο.
Ο Όρβηλος είναι ένα υπέροχο βουνό για περπάτημα και ορειβασία.
O τόπος μας είναι υπέροχος, φτάνει να στρέψουμε το βλέμμα μας, να τον δούμε και να τον πιστέψουμε !!!
Παρακάτω παρατίθενται διάφορες αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες του Ορβήλου :
Πηγές :